Αντώνης Αρώνης: «Το ελληνικό πόλο έχει κάνει βήματα προόδου»
Πάντα μια συνέντευξη γίνεται για κάποιο σκοπό. Η συγκεκριμένη έγινε για να μάθουν οι νέοι και να θυμηθούν οι παλαιότεροι. Συναντήσαμε, λοιπόν, τον παλαίμαχο πολίστα του Εθνικού και του Ολυμπιακού, κ. Αντώνη Αρώνη στον Πειραιά και κάναμε μια συνέντευξη με γνώμονα το παρελθόν, αλλά και το παρόν της ελληνικής υδατοσφαίρισης!
Πότε και πώς ξεκινήσατε να ασχολείστε με την υδατοσφαίριση;
Ξεκίνησα πολύ μικρός από την Καλλίπολη του Πειραιά. Η πρώτη μου ομάδα ήταν ο Φοίνικας Καλλίπολης. Το 1971 ο Φοίνικας διαλύθηκε και πήγα στον Εθνικό, όπου και έμεινα τα περισσότερα χρόνια της καριέρας μου.
Έχετε αγωνιστεί και στις δύο μεγάλες ομάδες του Πειραιά. Που αισθανθήκατε πιο οικεία;
Μεγάλωσα στον Εθνικό. Βρισκόμουν στην ομάδα από 12 ετών και έμεινα εκεί για περίπου 20 χρόνια. Στον Ολυμπιακό μεταγράφηκα όταν ήμουν 32 ετών και αγωνίστηκα μόλις 5 χρόνια.
Το 1992 ήσασταν στην ομάδα του Ολυμπιακού που κατέκτησε το πρώτο νταμπλ. Έχετε μπει στην ιστορία του συλλόγου. Πως νιώθετε που ήσασταν σε αυτή τη γενιά;
Ήμουν ο πιο μεγάλος μέσα στην ομάδα, αλλά ήμουν φίλος με όλα τα παιδιά. Με όλους αυτούς παίζαμε μαζί στην Εθνική ομάδα. Ουσιαστικά η Εθνική ήταν ένα μεγάλο σχολείο και όλοι παλεύαμε για το καλό της. Σίγουρα ήταν ωραία εκείνα τα χρόνια!
Ποιος ήταν ο καλύτερος προπονητής που είχατε;
Κάθε προπονητής μου έδωσε και κάτι. Σίγουρα κάποιοι ήταν πιο συναισθηματικοί, κάποιοι άλλοι πιο σκληροί, όμως όλοι με βοήθησαν. Έχω συναντήσει πάνω από 10 προπονητές σε ολόκληρη την καριέρα μου. Αυτή. Δε μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον, γιατί ουσιαστικά αυτή η εναλλαγή προπονητών έφερε το πόλο πιο ψηλά.
Ποια πράγματα έχουν αλλάξει στον Ολυμπιακό και ποια στον Εθνικό, από τότε που αγωνιζόσασταν;
Αυτό που συμβαίνει τώρα στον Ολυμπιακό, γινόταν στον Εθνικό την εποχή που έπαιζα εγώ πόλο. Δηλαδή, τώρα ο Ολυμπιακός διευθύνει το πόλο, όπως το έκανε το 1978-79 ο Εθνικός. Ο Ολυμπιακός αρέσκεται να παίρνει τους καλούς νεαρούς παίκτες, όπως και ο Εθνικός παλιά. Επίσης, οι 8 από τους 11 παίκτες του παλιού Εθνικού αγωνίζονταν στην Εθνική ομάδα, όπως συμβαίνει τώρα με τον Ολυμπιακό. Ο Ολυμπιακός ξοδεύει και τα περισσότερα λεφτά από οποιαδήποτε άλλη ομάδα στην Ελλάδα.
Ο Εθνικός του παρόντος είναι μια ομάδα σαν όλες τις άλλες. Δεν ξεφεύγει από την μετριότητα. Δε διαφέρει σε τίποτα από τον Παναθηναϊκό, το Καλαμάκι, τη Γλυφάδα και τις άλλες ομάδες. Προσπαθεί με λιγότερα μέσα από τον Ολυμπιακό. Ουσιαστικά τον κρατάει η παράδοση και κάποιοι άνθρωποι που αγαπάνε την ομάδα.
Παρευρεθήκατε σε τρεις συνεχόμενες Ολυμπιάδες, το 1980, 1984 και 1988. Δεν καταφέρατε να φέρεται κάποια σημαντική διάκριση για τη χώρα. Παρόλα αυτά οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν τη δική τους αίγλη. Τι σας έχει μείνει από εκείνη την εποχή;
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι αναμφισβήτητα το κορυφαίο γεγονός για κάθε αθλητή. Είναι φοβερό το ότι πήγαμε σε συνεχόμενες Ολυμπιάδες. Είμαι από τους λίγους Έλληνες που πήγα σε εκείνες τις Ολυμπιάδες. Θυμάμαι ήμασταν εμείς, κάτι ιστιοπλόοι και κάποιοι παλαιστές. Θα πήγαινα και σε τέταρτη Ολυμπιάδα, το 1976, αλλά τότε στην Ελλάδα είχαμε Χούντα και δε μας άφησαν να πάμε στο Προολυμπιακό τουρνουά, για λόγους οικονομίας και έτσι χάσαμε την ευκαιρία να πάμε. Είχαμε καλή ομάδα και σίγουρα θα προκρινόμασταν.
Η Εθνική ομάδα πόλο των ανδρών προκρίθηκε στους Ολυμπιακού Αγώνες του Ρίο, μετά την Τρίτη θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του Καζάν. Πως είδατε την Εθνική το καλοκαίρι και πως περιμένετε να εμφανιστεί στο Ρίο;
Εγώ βλέπω την Εθνική στο ίδιο επίπεδο. Πιστεύω πως ότι κάναμε στο παγκόσμιο θα το κάνουμε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Οι ομάδα έδινε μάχες και δείχνει ικανή να καταφέρει να φέρει ένα Ολυμπιακό μετάλλιο στη χώρα μας. Πιστεύω ότι μπορεί να πάρει το μετάλλιο, άλλωστε ένα παιχνίδι είναι και όλα μπορούν να γίνουν. Όλα μπορούν να κριθούν σε ένα σουτ.
Η Εθνική ομάδα πόλο γυναικών μετά την τεράστια επιτυχία και το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Σανγκάης το 2011, βρίσκεται σε μια πτώση. Που πιστεύετε ότι οφείλετε;
Η πτώση είναι φυσιολογική. Δεν υπάρχει ομάδα που να βρίσκεται συνέχεια στην κορυφή.
Το φυσικό επακόλουθο για έναν αθλητή που σταματά είναι να ακολουθήσει την προπονητική. Πως και δεν νιώσατε την ανάγκη να γίνεται προπονητής;
Την εποχή που αγωνιζόμουν δεν ήταν φυσικό επακόλουθο. Όλοι οι τότε αθλητές είχαν βγάλει κάποιο πανεπιστήμιο. Εγώ για παράδειγμα σπούδασα οικονομολόγος και έκανα μεταπτυχιακά στην Αμερική. Ενώ, τα παιδιά που πήραν την τέταρτη θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, κανένα δεν πήρε κάποιο πτυχίο. Όποτε είναι λογικό να βλέπουν την προπονητική ως φυσικό επακόλουθο. Όταν τελειώνει το πόλο, πρέπει να κάνεις κάτι. Βάση νόμου τους δίνετε η δυνατότητα να πάνε σε κάποια σώματα ασφαλείας, αλλά πέρα από αυτά, μόνο η προπονητική οδός υπάρχει.
Πιστεύετε ότι το πόλο έχει κάνει βήματα προόδου;
Το ελληνικό πόλο έχει κάνει βήματα προόδου, τόσο στο ανδρικό, όσο και στο γυναικείο. Στο γυναικείο πήραμε την πρώτη θέση στο Παγκόσμιο της Σανγκάης. Στο ανδρικό πήραμε την τρίτη θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του Καζάν και προκριθήκαμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σίγουρα αυτά είναι βήματα.
Ο κ. Αντώνης Αρώνης μαζί με τον συντάκτη του Generalmente.gr, Γιώργο Βενιέρη.
Ο κ. Αντώνης Αρώνης μαζί με τον συντάκτη του Generalmente.gr, Φανούρη Ροδίτη.
Ευχαριστούμε τον κ. Αντώνη Αρώνη για τη συνέντευξη και του ευχόμαστε ότι καλύτερο!
Συνέντευξη: Γιώργος Βενιέρης - Φανούρης Ροδίτης
Επιμέλεια συνέντευξης: Φανούρης Ροδίτης